สมัยพุทธกาล พระภิกษุองค์หนึ่งทูลถามพระพุทธเจ้าว่า...มีคนคนหนึ่งมีนิสัยขี้โกรธมาก มีอะไรไม่ถูกใจ ไม่ชอบหน้าใครก็ด่าๆ พวกเรารำคาญจริงๆ จะทำอย่างไรดี.....พระองค์สอนว่า....ความโกรธเหมือนการทำอาหารให้คนอื่นกิน ถ้าเขาไม่กินก็ต้องกินเอง ทำเองกินเองนั่นแหละ...ถ้าเราไม่ชอบก็อย่าสนใจ เฉยเสียเท่านั้นเอง ตบมือข้างเดียวไม่ดังหรอก.....เขาโกรธเขาด่าเรา เราเป็นทุกข์...นั่นแหละ เรากินอาหารที่เขาปรุงให้แล้ว ผลก็คือทุกข์ด้วยกันทั้งคู่...เมื่อเรากินของเขาแล้ว...ก็ต้องทำอาหารให้เขากินบ้างก็คือเราก็โกรธเขา ด่าเขากลับไปบ้าง...กลับไปกลับมาอยู่อย่างนี้หลายภพหลายชาติไม่รู้จักจบสิ้น นี่คือชีวิตของสัตว์และมนุษย์
...ที่มาจากหนังสือ ผิดก่อน-ผิดมาก พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก....
อ่านแล้วคิดตามด้วยนะจ๊ะ
ตอบลบ